Your search

En el siguiente estudio trataremos de ofrecer un análisis desde el punto de vista plástico, compositivo y estético de las imágenes que forman parte de los libros ilustrados entre 1927-2010. Asimismo, hablaremos de las particularidades de la ilustración en cada una de las siguientes etapas: 1927-1936: Los artistas plásticos gallegos, precursores de la ilustración; 1950-1980: Editorial Galaxia, una puerta abierta a la ilustración; 1980-1998: Del asentamiento de la ilustración al “boom” de Kalandraka; y, finalmente, 1998-2010: De la aparición de Kalandraka a los primeros años del siglo XXI. La última parte de este estudio analiza en detalle tres libros seleccionados de tres ilustradores gallegos de nuestros días.

Recompílanse as fichas bibliográficas de todas as obras exentas publicadas en lingua galega ao longo do século XX e ata o ano 2008, de modo que se ofrece un repositorio da produción para a infancia e xuventude organizada en dous apartados, as obras publicadas en lingua galega e as obras traducidas a esta lingua.

As publicacións autoeditadas denominadas fanzines ou zines, son a expresión máis destacada do chamado xornalismo amateur ou non profesional. A libertade creativa e de opinión case sen límites e os custes case inexistentes de produción e distribución, converteron a estas publicacións en plataformas idóneas para que o público coñecese movementos como o punk, o okupa, o hardcore, o antimilitarista e o antiautoritario. Este tipo de medios axudaron tamén a identificar comunidades de xente nova que trataron de resistir o que consideraban inxusto, como o desemprego, a falta de vivenda ou o servizo militar obrigatorio. Os fanzines crearon comunidades que se autoidentificaban e autoafirmaban diante dos denominados poderes cívicos e políticos. Isto mesmo aconteceu na Galiza entre os anos 1990 e 2005, durante os gobernos autonómicos presididos por Manuel Fraga. Os fanzines deron a coñecer a especulación urbanística, o abandono mendioambiental por parte das autoridades, as alternativas ao servizo militar e a creación de circuítos para a música punk, metal e hard. Os fanzines tentaron romper coa monotonía do discurso imperante naquela época dunha Galiza normalizada e pacífica. Tamén quixeron romper coa univocidade dos medios de comunicación que naquel tempo foran acusados de altofalantes das políticas do goberno Fraga debido fundamentalmente, ás axudas recibidas do goberno autonómico. Os fanzines foron medios creados por colectivos sociais que non se vían reflectidos na prensa diaria e xeralista.

César Lorenzo Gil. Desde a chegada de Alberte Núñez Feixoo á presidencia de Galicia no 2009, o investimento público en libros en galego destinados a dotar as bibliotecas descendeu un 80%. Esta partida é a única subvención para a produción editorial xeneralizada, o que contradí o mito de que a cultura vive das axudas do erario. Calquera usuario das bibliotecas públicas pode

César Lorenzo Gil. Luís González Tosar (Buenos Aires, 1952) é poeta, editor, profesor xubilado, activista cultural, fundador de premios, fundacións e revistas literarias. Amigo dos grandes da literatura contemporánea (de Blanco Amor a Méndez Ferrín), foi  testemuña da evolución política da esquerda e do galeguismo desde a loita clandestina da década do 1970 á maduración das institucións autónomas. Amais, preside o

[Resumo] O obxectivo deste traballo é o estudo do proceso de canonización de Manuel María (1929-2004) a través das antoloxías poéticas da súa obra redixidas entre o ano do seu falecemento e o ano 2016, en que lle foi dedicado o Día das Letras Galegas. Para iso, foi levantado o coñecemento existente sobre o obxecto de estudo, para despois abstraer e extraer os criterios de selección de materiais e de atribución de valor presentes no corpus definido e seleccionado previamente. Con base no método de lectura cercana analizamos as composicións poéticas a conformaren as antoloxías e tiramos conclusións sobre os criterios de selección presentes nelas e sobre os materiais poéticos que son promovidos polos grupos envolvidos no proceso de canonización de Manuel María. As antoloxías analizadas reflectirán os intereses, as estratexias e as tomadas de posición de varios grupos do campo literario galego, a interviren, con obxectivos e métodos diferentes, no proceso de canonización de Manuel María durante o período acoutado.

The translation of contemporary Galician literature into Spanish has not been free of controversy (Vilavedra, 2010: 42), especially when it comes to self-translations. In 2012 the self-translation into Spanish of Vento ferido (1967) by Carlos Casares was posthumously published in a volume in Barcelona, which included his short stories. Between the publication of the Galician original and the self-translation there was a 45-year period which, together with the premature disappearances of the author, in 2002, and his publisher, Gonzalo Canedo, in 2013, makes it impossible to know when, how, for whom and why he made that self-translation. Only the translation-oriented analysis of the typescripts made by the author permit us to approach these issues and discover other possible self-translations, as well as the date and if the published self-translation is the latest or the one that best reflects the author’s intentions. All of which are important aspects in the history of literary translation

La traducción de la literatura gallega contemporánea al es - pañol no ha estado exenta de polémica (Vilavedra 2010: 42), sobre todo las autotraducciones. En 2012 se publica póstumamente la autotraducción al es - pañol de Vento ferido (1967) de Carlos Casares, en un volumen editado en Bar - celona que recoge su narrativa breve. Entre la edición del original gallego y la autotraducción median 45 años que, junto con las desapariciones prematuras del autor, en 2002, y de su editor Gonzalo Canedo, en 2013, hacen imposible saber cuándo, cómo, para quién y por qué realizó esa autotraducción. Solo el análisis traductológico de lo/s mecanoscritos del autor nos permiten aproxi - marnos a estos aspectos y conocer si existen otras autotraducciones, así como cuándo se hicieron y si la autotraducción editada es la última o la que mejor responde a la intención del autor. Aspectos, todos ellos, relevantes para la historia de la traducción literaria

[Resumo] A escrita literaria de Agustín F. Paz reflectiu en distintos momentos variadas escenas da vida escolar en Galicia durante o tempo do Franquismo e da Transición. O presente texto pretende facer “dialogar” as narracións do escritor coas escrituras doutros autores galegos que tamén se achegaron á memoria da escola, compoñendo así un caleidoscopio de miradas que nos traslada algunhas suxerentes imaxes históricas, mais tamén doídas críticas sobre aquela escola